zaterdag 24 december 2011

Denap bakt een tulband.

Op de eerste dag van mijn kerstvakantie, vrijdag 23 december 2011, druppelen de eerste sporen van iets als een ‘kerststemming’ bij mij naar binnen. Er moet iets gebakken worden, want dat hoort bij kerst. Vorig jaar hebben mijn broer en ik een ‘Pepperkakhus’ gemaakt van een voorgebakken model van Ikea. Dat zouden we dit jaar weer doen, maar dan zelf gebakken, en dat ben ik dus straal vergeten, zoals Neef Bernard mij fijntjes inwreef op het familieblog.

Hoe dan ook, er moest iets gebakken worden en de keuze is gevallen op een Tulband. Met alles erop en eraan. Meneer Google vond ergens een recept en met de stuklijst in de hand begaf ik mij op weg naar het bruisende centrum van ons dorp. Automobilisten, veelal van vrouwelijke kunne met de levensjaren duidelijk op hunner gelaat af te lezen, hadden besloten om juist nu voor het eerst van hun leven in een auto te stappen en aan het verkeer deel te nemen. Hoewel, dat deelnemen bestond voornamelijk uit het apathisch voor zich uit starend links van de weg staan wachten op de dingen die komen gaan, het stuur stevig in beide knuistjes geklemd, de gerimpelde neusjes tegen de voorruit van hun eveneens bejaarde vehikels gedrukt. Inwendig wenste ik ze natuurlijk alle goeds toe.

Nou wordt ik door de week al chagrijnig bij de gedachte dat ik naar een supermarkt moet, anderhalve dag voor kerst is mijn voorpret inmiddels compleet geruïneerd. De gangpaden worden bevolkt door dorpsgenoten die midden in het gangpad een kwartier dubben of ze het artikel van 39 of 41 cent zullen kopen, ouden van dagen die in paniek het personeel bij elkaar gillen omdat een soort wijn, die er 1972 nog wel was, er nu niet meer is en dan ook nog niet op de plek staat waar het in een andere winkel wel staat. Na een half uur om me heen slaan bereik ik de vierkante centimeter schapruimte voor bakproducten. En zowaar: ruim 10 procent van de ingrediënten voor mijn tulband is hier verkrijgbaar. Op naar de kassa. Zes opgeschoten jongens, hormonaal behoorlijk in de war, rekenen één voor één hun aankopen af. Eindeloos geschraap in lege portemonnees, 5 en 2 cent munten bij elkaar lenend en debatterend over de rente en terugbetaaltermijn. Een van de jongens ontdekt dat de kassajuffrouw valt in de categorie ‘prooidier’. Op subtiele wijze maakt hij zijn medejagers er op attent : “Most ains kiek’n! Lekker dinkie!” Hormonen gieren door hun lijven, hun hoofden gloeien als vuurtorens. De gedachte dringt zich bij me op of de ophokplicht voor scholieren niet beter naar 2080 uur per jaar kan. De kassière is een meisje van amper 18 jaar, blonde middellange krulletjes omlijsten haar smalle gezicht. Het arme kind ondergaat het gelaten en vertrekt geen spier.

Het recept heet: klassieke tulband. Met een op 1 na hoogste moeilijkheidsgraad. Nu snap ik waarom, het recept klopt niet: de helft van de ingrediënten staat er niet op, van de andere helft ontbreken de hoeveelheden en de bereidingswijze is zo geschreven dat zelfs een analfabeet het niet meer snapt. Na enige improvisatie ontstaat er een okergele brij met donkere vlekjes. Dit moet het deeg zijn. Mijn ervaring in het werken met gips komt toch nog van pas want ruim twee derde van de vage substantie bereikt de bakvorm. Dan moet het rijzen. Na een uur op de kachel is het deeg daadwerkelijk 3 millimeter in omvang gegroeid. Na drie kwartier in de oven is de binnenkant van de bakvorm bedekt met een 8 centimeter dikke zwarte korst. Mijn echtgenote, immer optimistisch, ziet kans de korst te breken. En jawel, binnen in de korst zijn delen van de oorspronkelijke substantie te herkennen. We hebben er zojuist van gegeten. Je proeft het avontuur.

zaterdag 17 december 2011

Dominee, ik drink er uit naam van Bacchus een borrel op ………..

De Protestantse Kerk in Nederland geeft weer een knap staaltje hardleersheid ten beste. Dominee Fenny Kruize wordt ontslagen als voorganger in Hoogezand-Sappemeer. Ze heeft een nogal eigen mening over het geloof en daar wordt een rechtgeaard protestant niet vrolijk van. Een eigen mening is leuk als het gaat over de kleur van het behang in je slaapkamer maar zodra je een eigen mening hebt over hoe je met je geloof of spiritualiteit kan omgaan ben je bij een dogmatisch bastion als de PKN aan het verkeerde adres. Mevrouw Kruize wordt in de kerkse media afgeschilderd als de Esoterische Dominee. Typerende reactie uit reformatorische hoek, in plaats van inhoudelijk op haar stellingen in te gaan wordt ze met een denigrerende one-liner in de hoek gezet. Waar hebben we dat toch meer gezien? Oh ja, dat was bij Klaas Hendrikse die in 2007 bekend werd als Atheïstische Dominee.
Hoewel ze inhoudelijk van elkaar verschillen hebben ze een aantal zaken gemeen. De kern van beider verhaal is namelijk dat ze mensen oproepen om in godsnaam nou eindelijk eens zelf na te denken in plaats van de oogkleppen dicht te trekken en vast te houden aan een ongeveer 1800 jaar (NT) oud boek welke geschreven is in een 2011 jaar oude context. Beide interpreteren de christelijke mythologie op eigen wijze. En dat is wat het is: religie ontstaat als je mythologie letterlijk neemt, in andere woorden, geloven is denken dat sprookjes waar zijn. Je kunt het sprookje mooi vinden, je kunt er levenslessen uit halen, of je kunt er van alles en nog wat in zien, maar het blijft een sprookje. In een sprookje is het niet relevant of de hoofdpersoon werkelijk bestaat of bestaan heeft. Bacchus, onze Romeinse zuipschuit, is een god die mij persoonlijk wel aanpreekt en daarom proost ik met liefde op zijn gezondheid. Maar geen haar op mijn hoofd die denkt dat meneertje drinkebroer echt bestaat.

donderdag 8 december 2011

Mannen hebben recht op sex!

Deze week gaat in Nederland de film Hysteria in première. Het is een komedie over de uitvinding van de vibrator. Het speelt zich af in Victoriaans Engeland in de 19e eeuw. Vrouwen worden kennelijk hysterisch als ze te weinig orgasmes krijgen. Nou kunnen vrouwen volgens mij overal hysterisch van worden maar dat het ook van te weinig orgasmes kan wist ik niet.

Vorige week was in het nieuws dat in Frankrijk een vrouw een schadevergoeding van de rechter kreeg toegewezen omdat haar man niet meer met haar naar bed wilde. Mevrouw was al twaalf jaar niet meer genomen en van pure hitsigheid besloot ze haar man voor de rechter te dagen. Neem het lid in eigen hand zou ik zeggen, maar nee, mevrouw wenste met klinkende munt tot haar gerief te komen.

Als de lobben vol zijn en de stengel staat op punt van zaadschieten maar de vrucht is nog niet rijp dan kan de man zich zelf helpen door met zijn hand een rijpe vrucht na te doen, of hij bespringt een kunstmatige rijp gemaakte vrucht, hetzij van plastic, hetzij een echte maar dan tegen betaling. Durf of wil je dat allemaal niet dan rest je als man slechts lijdzaam smachten tot mevrouw ontvankelijk is. Maar geld krijg je er niet voor. “Edelachtbare, ik eis 1000 euro van mijn vrouw want ik was gisteren bloedgeil maar die muts liet me mooi barsten!”. Ik geloof niet dat je er mee weg komt. De dame in kwestie wel want die zit dan allang bij d’r moeder.

Sex is handel. Geen sex nu ook. In elk vrouwen- en meidenblad staan regelmatig verhalen over sexualiteit en de gangbare norm in die verhalen is dat de man vaker wil dan de vrouw en dat de vrouw daar niet aan toe hoeft te geven en dat de man daar maar mee moet leren leven. Over een vergoeding van de geleden schade wordt niet gesproken. Sterker nog; mannen moeten betalen voor sex bij vrouwen die dat eigenlijk niet willen en nu moeten mannen ook betalen voor sex wat ze niet gehad hebben bij vrouwen die het wel willen.

Het is niet eerlijk.

maandag 5 december 2011




Chocoladeletters.


De A is voor Henk,

de B is voor Geert.

De C is voor Liesje,

de D is verkeert.

De E is voor Albert,

och kom nu toch gauw.

Mijn letter heeft Henk al,

dat vind ik flauw
.




dinsdag 29 november 2011

VCA

Ik heb een nieuw diploma. Een VCA-diploma. Onmisbaar voor iedereen die ’s morgens zijn bed uit komt. De afkorting staat voor Veiligheid-, Gezondheid- en Milieu Checklist Aannemers. Ik zou zeggen: Verzekeringstechnische Commerciële Activiteit.
Ik heb geleerd dat een brandblusser rood is, dat als je een gat ziet je er niet in mag vallen en als je een gat maakt dat je het dicht moet maken. Verder is van belang te weten dat elektrisch gereedschap dubbel geïsoleerd moet zijn. Er is weliswaar nergens ter wereld enkel- of niet geïsoleerd elektrisch gereedschap te koop, maar toch. En je mag niet op een ladder klimmen, tenzij je naar boven moet.
Met die ladder is wat geks aan de hand. Je mag er niet op tenzij je moet van je baas. Dan mag het wel want je baas heeft gezorgd dat al zijn medewerkers een VCA-diploma hebben, waarin staat dat je niet op die ladder mag. Kom je veilig weer beneden is er niets aan de hand. Breek je je nek is er ook niets aan de hand want je had immers een VCA-diploma. Je nabestaande krijgt gewoon de levensverzekering uitgekeerd en je baas is niet aansprakelijk. Geen centje pijn dus.
Zelfs een blind varken kan een VCA-diploma halen, ook als het meertalig analfabeet is. ’s Morgens wordt het dier ritueel doorgezaagd over de kleur van de brandblusser en ’s middags zijn er oefenexamens. Om vier uur is het echte examen. Daar wordt niet gevraagd wat de kleur van een brandblusser is maar wat de meisjesnaam is van de schoonmoeder van de slager.
Onze leraar is een arbeidsdeskundige. Ook is hij veiligheidsopzichter. Hij verteld anekdotes over veiligheid op een grote bouwplaats. Zonder VCA-pas, werkvergunning en verplicht kijken naar een veiligheidsinstructievideo kom je het terrein niet op. Desondanks ziet een schilder kans om zonder veiligheidskabel op een smalle richel zonder afscherming te gaan staan op 46 meter hoogte. De leraar is trots, want hij mag de schilder voorzichtig het werk laten onderbreken en hij mag een rapport schrijven en een waarschuwing geven aan de baas van de schilder. En hij mag het voorval in ellenlange vergaderingen bespreken. Zeer nuttig werk allemaal. Maar het overkomt schilders toch nog dat ze vergeten de kabel vast te maken. Mannen werken op een hoogte van 3 meter met een vangkabel van 5 meter. Ze zijn veilig bezig want ze hebben de instructies goed opgevolgd. Ze zijn alleen vergeten zelf na te denken.
Is veiligheid op de werkvloer belangrijk? Ja. Moeten mensen bewust worden gemaakt van de gevaren op hun werkvloer? Ja. Is de VCA cursus met diploma hiervoor het middel? Nee.

zondag 27 november 2011

Als beginnend Blogger ben je extra gespitst op zaken waar je over zou kunnen schrijven. Zo werd dit weekend de krant met extra aandacht doorgespit. Het was me het krantje wel zeg; Het Blauwe Stad Debacle; Het Lefier Gemier; De paus een boete wegens het rijden zonder gordel; en ga zo maar door. En dacht je dat je daar dan inspiratie uithaalt? Nee, want de verhaaltjes die je zou kunnen schrijven staan dus pontificaal in de krant. Dat zou overschrijfwerk zijn. Maar wacht eens: hoe zit dat met die paus? Het blijkt dat pausemans in Freiburg was. Daar heeft meneer zich laten rijden in zijn pausmobiel. Zonder gordel om. Een inwoner van Dortmund heeft daar aangifte over gedaan. “Justitie moet nu uitmaken of hij een gewone staatsburger is of dat hij als staatshoofd diplomatieke onschendbaarheid geniet.”, aldus het DvhN. Waarom is dat belangrijk? Waarom wil die inwoner van Dortmund de paus aangeven? Een zeer kort onderzoekje via Google levert een item op uit het Jeugdjournaal. Het blijkt dat de man gewoon bezorgd is om de veiligheid van de paus. Ik kan maar moeilijk geloven dat er niet meer achter zit. Als namelijk blijkt dat vriendje paap niet onschendbaar is, dus gewoon aangeklaagd kan worden, dan zou dat een mogelijkheid zijn om hem ter verantwoording te roepen als hij weer eens iets doms zegt over condooms, de holocaust, homo’s, abortus, hulp bij zelfdoding, enz. Aandacht van de wereldpers is dan gegarandeerd. Ik denk dat de goedbedoelende Dortmunder een dubbele agenda heeft.

vrijdag 25 november 2011

Ik heb een Blog. Per 25 november 2011. Hier ga ik met zekere onregelmaat berichtjes op schrijven. Dingen die mij op een of andere manier er toe zetten er iets over te schrijven. Vaak een ergernis of een verbazing. Sterke triggers zijn religie en bureaucratie. Er komen vast nog wel triggers bij.