donderdag 17 september 2015

Ter Apel Exit (Heerlijkheid Westerwolde door burgeroorlog verscheurd)



Mijn trouwe lezers en lezerinnen weten dat ik mij hier geen groot voorstander van de fusie tussen Vlagtwedde en Bellingwedde heb getoond. Het oude provinciebestuur was ook die mening toegedaan. Maar toen kwam er een nieuw provinciebestuur. En omdat continuïteit van bestuur een begrip is welke in Nederland geen opgeld vindt trapte het nieuwe bestuur alles omver wat het vorige bestuur had bedacht. En dus was de fusie opeens geen probleem meer. Ik weet niet wat de kiloprijs van oud papier is maar het staat wel vast dat het rapport ‘GrenzeloosGrunnen’ vele malen minder opbrengt dan het gekost heeft. 







Laat ik me een goed verliezer tonen. In 2018 is het misschien zover. Als het dan toch Westerwolde moet worden dan moet het maar zo zijn. Paus Pier Oliveti kan opgelucht adem halen, wij blijven bij de Cittaslow-kerk. Alles wat van Rome kwam heeft niet altijd gunstig voor ons uitgepakt zo leert de geschiedenis, maar we blijven het proberen. Ik zag trouwens in de gemeente Borger-Odoorn langs de weg al uitingen in het kader van Cittaslow. Iets van een streekproductenbraderie met folkloristische handwerkjes. In Sellingen e.o. zijn zulke plakkaten nog niet aangetroffen. Pas op jongens, de concurrentie ligt op de loer. Vanaf nu wens ik elke maand een bericht in de Westerwolder Courant aan te treffen die betrekking heeft op Cittaslow. We willen de contributie toch wel terugverdienen, of niet dan!

Goed, even serieus nu. Cittaslow is vast heel nuttig. Reeds in januari 2014 doken er berichten op dat Onstwedde en omliggende gehuchten ook bij een eventuele toekomstige gemeente Westerwolde zouden willen horen. Nu, ruim anderhalf jaar later, nadat het provinciaal electoraal orakel haar groene schijnsel over de fusieplannen heeft doen uitstralen, komen de huwelijksaanzoeken van Onstwedde en Alteveer e.o. weer boven tafel. Vanmorgen zelfs, 17 september 2015, een heel stuk in het DvhN: ‘Lichte rebellie op het zand’. De titel dekt de lading niet, van rebellie is geen sprake, zelfs niet van een lichte. Een meneer uit Onstwedde houdt een vurig betoog, goed onderbouwd met historisch feitenmateriaal. Ook in Alteveer gaan reeds stemmen op dat ze liever bij ons willen horen. Ik kan er niet op tegen zijn. Vlagtbellingwedde was mij in beginsel al te klein, dus toe maar. Maar genoeg daarover. Met moet geen oude koeien uit de sloot halen.

Maar nu komt het. In dezelfde reportage, laatste alinea. Een meneer uit Smeerling mag er ook wat van vinden. Hij vindt dat we dan consequent moet zijn: “Ter Apel moet er dan niet bij, want dat is vooral veenkolonie….”. Ik ben me er niet zeker van of ik nou moet lachen of huilen.
Lachen om de ridiculiteit van de geste dat Ter Apel, met haar kloosterenclave en bossen, naadloos aansluitend op het Sellinger land, waar in Laudermarke juist de laatste hand wordt gelegd aan de meandering van de Westerwoldse Aa, meer veenkolonie zou zijn. Ik weet niet of die meneer uit Smeerling mobiel is maar misschien is het een idee om eens in Ter Apel te komen kijken. Hij is hier overduidelijk nog nooit geweest. Veenkoloniaal wordt het pas aan de overkant van het Stadskanaal maar dan zijn we al in Drenthe, al kunnen ze dat in Smeerling natuurlijk niet weten.
Of moet ik huilen om de confrontatie met een karaktereigenschap die ik zo verafschuw. De eeuwige intrigant. Dat kneuterige, ambtenaar achtige, kleinzielige, zeurderige, pietluttige gedrag. Die onbedwingbare drang om ergens tegen te zijn. Doemt er aan de horizon ook maar iets van een consensus op dan springt meteen onze intrigant overeind om te zorgen voor een schisma, een burenruzie. Laten we het vooral niet te snel met elkaar eens zijn, eerst moet er geruzied en gezeverd worden. Lekker stoken om niets. Zijn ultieme ruk-moment: er komt een journalist iets aan hem vragen! Natuurlijk kan hij het dan niet laten het oer-Hollandse wijsvingertje te heffen en een kanttekening te plaatsen. Niet dat het inhoudelijk ook maar ergens op gebaseerd is maar alleen maar om te reukelen in een opgedroogde keutel. Bah.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten