donderdag 19 januari 2012

De Kafkaiaanse Loterij

Mijn zoon heeft een lot gekocht in de Kafkaiaanse Loterij. Een Kafkaiaans Lot biedt een kans op het winnen van een rijbewijs. €94,75 exclusief de kosten van de rijschool. Het is een misvatting om te denken dat het behalen van een rijvaardigheidsbewijs een zaak is van goed kunnen autorijden, des welks aan de hand van een aantal concrete meetbare vaardigheden op objectieve wijze wordt beoordeeld door integere dienaren der wet.

Het zal u bekend zijn dat ik niet veel moet hebben van bureaucratie, temeer die wordt bedreven door lieden die er genoegen in scheppen om in volstrekte willekeur, totaal onverwacht, hun tijdelijke macht over de argeloze burger uit te oefenen. Types die in het weekend een oranje hesje aandoen en dan ‘verkeersregelaar’ zijn bij evenementen en optochten. Diep in hun achterhoofd zijn ze zich bewust van hun onbenulligheid en in zo’n gewichtig oranje hesje, een uniform waardig, veilig achter imposante rood-witte wegafzettingen, waant men zich opperverkeersofficier wiens machtige arm de verkeersstromen voor god en vaderland beheerst. Vroeger kwamen dergelijke lieden terecht bij de douane of de PTT, ergens achteraf op een kantoor zonder ramen waar ze geen schade konden aanrichten aan de zielenrust van de plaatselijke bevolking. Heel vaak werden ze daar gewoon vergeten zodat tegenwoordig bij de sloop van voormalige postkantoren en douanekantoren met enige regelmaat de gemummificeerde lichamen worden aangetroffen achter dichtgetimmerde deuren met de uitgedroogde poststempel nog in de hand. Tegenwoordig worden deze mensen rijexaminator.

Zoonlief deed vandaag rijexamen. Hij trof een mummie, totaal ongeschikt voor iedere sociale interactie met een permanent onvermogen om ook maar iets positiefs toe te voegen aan het bruto nationaal product, als examinator. Het examen verloopt eigenlijk prima. Op enig moment moet er worden ingevoegd. Een achteropkomend busje seint met de koplampen. Iedereen met een gemiddeld IQ hoger dan 85 begrijpt dan dat de bestuurder bedoeld dat hij je laat invoegen. 95% van de weggebruikers gebruikt dit lichtsein om het invoegen op onze toch al indigestieve wegen te verlichten. Zo niet de examinator. Mijn zoon zou daarmee het initiatief uit handen hebben gegeven en dat mag je als bestuurder nooit doen. De koetsier op de bok, de teugels vast ter hand, moet de mummie gedacht hebben. Daarmee gaat de hele essentie van het verkeersdeelnemen overboord. Op een rotonde moeten we oogcontact maken met de andere verkeersdeelnemers, wie geeft dan aan wie de regie uit handen? Voor een rood verkeerslicht moeten we stoppen: wie heeft hier de regie? Wees een heer in het verkeer: wie is er nu fout? De heer zelf of degene tegen wie de heer zich nobel opstelt? Kortom, de mummie heeft in zijn moment van glorie, zijn bloedeigen eruptie van zelfvoldaanheid, met zuiver blazoen de redelijkheid bestreden.

Mijn zoon heeft de loterij niet gewonnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten