Wie kent er niet de website www.oudterapel.nl ? Verbazend, maar een weldaad om te constateren, dat iemand bereid is zoveel tijd en moeite te steken in een website zonder het vol te proppen met flitsende reclamebanners en smakeloze emoticons. Rienhart chapeau.
Ik kan uren in Oud Ter Apel snuffelen en vind dan toch telkens weer iets nieuws. Het overgrote deel speelt zich af ver voor mijn tijd. Soms denk ik bij het zien van de foto’s dat ik 100 jaar te laat geboren ben. Ik zou best in die tijd willen leven. Maar dan wel met mijn huidig welvaartsniveau. Op een zonnige dag met Ol Graitje naar waar dan ook. Op zoek naar authentieke Ter Apelers om alle anekdotes live mee te maken. De slechte kanten en het gebrek aan moderne voorzieningen vergeten we voor het gemak even. Ik hoef geen 10 uur per dag zes dagen in de week te ploeteren, ik ben slechts bezoeker uit een andere tijd. En als ik er weer voor even genoeg van heb dan ga ik weer terug naar nu. Holodeck, end program. Denap report to the bridge.
Mooi mooi, maar er is nog een oud Ter Apel. Een oud Ter Apel wat ik me nog kan herinneren van toen ik klein was. Ter Apel, en met name de Hoofdstraat, zag er toen behoorlijk anders uit dan nu. Allemaal zelfstandige winkels in vrijstaande panden, gebouwd onder architectuur zoals dat zo mooi heet. Jugendstil of Amsterdamse School, noem maar op en het stond er. Allemaal unieke exemplaren. De samenstelling van dat alles, met in het middelpunt Hotel Schot, bepaalde de unieke sfeer van de Hoofdstraat. Maar de tijd staat niet stil en af en toe geholpen door een grote brand nam de vooruitgang bezit van de Hoofdstraat. De Hoofdstraat werd opgenomen in het centrumplan. Ook onder architectuur hoor, neem me niet kwalijk.
Niet zo heel lang geleden was de Hoofdstraat er nog. Maar nog eventjes geduld en dan is het zover. Het centrum van Ter Apel ziet er dan uit zoals het hoort. Bomen weg, forse gebouwen, imposante puien, grote parkeerplaatsen, allemaal onder dezelfde architectuur zodat in welk centrum je ook bent in Nederland je altijd thuis voelt. Dezelfde nieuwbouw maar dan in een andere volgorde. Maar de nieuwbouw van Ter Apel staat dicht bij een oud klooster, dat hebben andere dorpen dan weer niet. Gelukkig planten ze straks weer nieuwe bomen. Veel minder dan er nu staan want anders is er geen ruimte voor het hedendaagse straatmeubilair.
Het is een grote geruststelling te noemen dat het niet anders kan. De oude panden en hun samenhang zijn er niet meer en het centrum was onaantrekkelijk versnipperd. Een dorp moet leefbaar zijn en het winkelaanbod moet aantrekkelijk zijn. Zo zijn er altijd wel positieve argumenten te vinden voor vooruitgang. Ter Apel in het rijtje van Bourtange, Orvelte en Smeerling? Nou nee, dan liever dit nog. Hoe dan ook, later verwondert een schoolkind van nu zich over de vele veranderingen die zich de komende jaren nog zullen voordoen. Misschien gaan de Ter Apelers van de toekomst zich er ooit aan ergeren dat er van overheidswege drie keer zoveel bomen aan de Hoofdstraat moeten staan dan nu om toekomstige milieudoelstellingen te halen. Om dat te bereiken moeten de blokkendozen weg, ook vanwege de krimp op het platteland, om plaats te maken voor kleinschalige laagbouw met variatie.
Zul je net zien, ben ik 100 jaar te vroeg geboren……
Geen opmerkingen:
Een reactie posten