Rik van Slingelandt

Geachte heer Van Slingelandt,

Allereerst wil ik u meedelen dat ik er van uit ga dat u deze brief nooit zult lezen. Het wordt nu dan toevallig gepubliceerd op mijn blog en om lezers te lokken ook nog eens bekend gemaakt op Facebook, maar verder is mijn literaire reikwijdte vrij klein. Te klein, wat mij betreft, maar ja, wat doe je er aan? Wat een blog is en wat Facebook precies is vraagt u het best aan een van uw kleinkinderen.

Heeft u toevallig op dinsdag 13 april jongstleden de uitzending Brandpunt gezien van de KRO? Beetje rare vraag misschien, maar ik heb werkelijk geen idee of mensen uit uw milieu überhaupt televisie kijken. Ik weet zelfs helemaal niet hoe mensen zoals u leven. Wat doet men zoal in de vrij uurtjes als men een aantal malen de Balkenendenorm verdient? Zit u ’s avonds ook gewoon bij moeder de vrouw op de bank naar de televisie te kijken? Of heeft u een persoonlijk assistent die voor u de media volgt terwijl u op de golfbaan bent? Vreemd toch eigenlijk, zo dichtbij en toch zo ver uit elkaar. In parallelle werelden leven wij langs elkaar heen. Heeft u enig besef van hoe mensen zoals ik leven? Die hun 40 uurtjes gewoon zonder morren vol draaien voor een fractie van wat u verdient? Dit is geen afgunst hoor, ik weet helemaal niets van bankieren en hoofdrekenen kan ik ook al niet. Ik ken mijn beperkingen en neem zonder meer aan dat u elke cent waard bent. Dat is wat Jesse Klaver volgens mij bedoelde toen hij eventjes uit zijn slof schoot terwijl hij zich afvroeg in welk deel van het universum u leeft. Jesse is nog jong. Het jammere is alleen dat ik van zowel Jesse als van u niet meer heb gehoord hoe dat verder is afgelopen. Was u boos of begreep u zijn frustratie of begreep u gewoon helemaal het sentiment achter zijn uitspraak niet? Wat mij opviel was de foto die voorbij kwam waarop u beiden tegenover elkaar staat in de wandelgang van de Tweede Kamer. U met dat opgestoken vingertje, vanonder uw borstelige wenkbrauwen omhoog kijkend naar Jesse, die een stuk langer is dan u en die er een beetje een bedremmeld gezicht bij trok. Net een kleinzoon die een standje krijgt van zijn opa. Het beeld dat uit die foto spreekt belooft niet veel goeds. Ik denk dat Jesse gelijk had. Ik heb verder niets met GroenLinks. Ik heb er trouwens wel ooit eens op gestemd moet ik bekennen, maar alleen omdat ik toenmalig lijsttrekster Femke Halsema zo’n lekker wijf vond. Kunt u nagaan hoe ik met de politiek begaan ben. Een lekker kontje en pronte borsten en ik ben verkocht. Werkt dat bij veelverdieners ook zo eigenlijk of is dat nou weer typisch iets voor mij?

Even terug naar Brandpunt nu, anders dwalen we te ver af. In de genoemde uitzending mocht coryfee Fons de Poel er ook iets over vinden. Fons de Poel nota bene, de zelfbenoemde anchorman van, God betere het, de KRO. Begrijpelijk dat de Publieke Omroep fors moet bezuinigen. Zo kon het verkeren dat onze Fons met onverholen minachting verhaalde van de uithaal van Jesse tegen u. Het venijn droop er af. En als afsluiter, na een gepaste stilte, Fons’ gezicht close-up in beeld, het uit de grond van zijn hart: “Snotneus…..”. Fons de Poel als hoeder van de goede zeden die als vader des volks de jonge Jesse een snotneus noemt. Een Kamerlid die mag meebeslissen over de omroepsubsidie en die later, als hij groot is, Fons de Poel de deur wijst mocht hij nog eens komen bedelen om een interview. Wat een walgelijke vertoning. Ik raad u aan, meneer Van Slingeandt, om de uitzending eens terug te zien. Vindt u het fijn om zoveel steun te krijgen van de KRO? Dat roept dan weer de vraag bij mij op wat Fons er bij gedacht heeft om zich zo vol voor uw zaak in te zetten. Heeft hij nog een media-opdracht te goed van de ABN? Of mag hij binnenkort gastpresentator zijn op een duur bankierscongres?
Het kwam aanvankelijk op mij over, meneer Van Slingelandt, dat Fons de Poel en u beiden in een ander universum leven en het zicht op de realiteit allang verloren zijn. De realiteit is namelijk dat u afhankelijk bent van ons, het gewone gepeupel. Als wij massaal onze rekeningen zouden opzeggen bij de ABN en nooit meer zouden afstemmen op de KRO is het met jullie gedaan. Maar helaas zijn wij niet te mobiliseren om zulks te doen, zoals de geschiedenis steeds weer uitwijst. Bovendien moeten wij een boeterente betalen als wij onze hypotheek bij de ABN willen weghalen. Ziet u? Geld corrumpeert. Voor de boeterente zet ik mijn principes aan de kant en stemmen doe ik op een lekker wijf.
Jammer genoeg voor Jesse heeft het er alle schijn van dat we minder van elkaar verschillen als het lijkt.

Met vriendelijke groet,

Denap