Bor

Canis Lupus, roepnaam Bor. Vanuit het Buitenbos, via het Grote Beestenbos, kwam Bor even op bezoek in Drenthe. In Zweeloo om precies te zijn. Terug van weggeweest. Honderdvijftig jaar geleden koos hij het hazenpad. Door zijn bijzondere eetgewoontes was hij niet geliefd bij de plaatselijke bevolking. De geitjes en omaatjes waren op het laatst niet meer aan te slepen, om maar niet te spreken van jagers die de slachtoffers weer uit de buik moesten snijden. Logisch dus dat het Bor te heet onder de voeten werd in Drenthe. Maar na 150 jaar afwezigheid is het tij gekeerd. Hij heeft zijn eetgewoontes aangepast en de Drentse bevolking is inmiddels rijp voor een voorzichtige hereniging. Borremans gebruikt volgens Delusion Media, voorheen Fabeltjeskrant, zijn kanis nog uitsluitend voor beukennoten en grenadine. En geen jager die het in zijn hoofd haalt om een wolf open te halen voor een handvol beukennootjes.

 

Op 7 maart 2015 was het zo ver. Bor besloot zich voorzichtig in het openbaar te vertonen. Hij koos hiervoor de boermarke Zweeloo want hij had gehoord dat men hem daar goed gezind is. De plaatselijke jagers schieten nu nog slechts met koperen muziekinstrumenten en daar jaag je een beetje wolf geen schrik mee aan. Desondanks ging het nog bijna mis want de scribenten van Delusion Media kalkten achteloos Noord Sleen op als vindplaats. Ach ja, u weet hoe die jongens zijn, gedegen onderzoeksjournalistiek is voor mietjes. Die lui van boermarke Noord Sleen waren aanvankelijk wel wat sneu want zoveel is daar al niet om de krant mee te halen. Maar goed, men durfde het niet aan om Bor tegen de haren in te strijken want het blijft een wild beest natuurlijk.

Om het heugelijke feit te vieren besloot boermarke Zweeloo een monument op te richten ter ere van Bor. Zelf kon hij er niet bij zijn helaas. Een automobilist op de Duitse Autobahn zal vermoedelijk een omaatje dood hebben gehad aan een wolf. Op 5 maart 2016 togen wij naar Zweeloo want mijn bloedeigen broer was uitverkoren om het kunstwerk te maken. In de uitnodiging stond dat voor drank en hap was gezorgd. Dat stemde ons wat sceptisch want beukennoten en grenadine zijn aan ons niet zo besteed. Tot onze grote vreugde echter troffen wij daar niet alleen vele onverwachte familieleden en bekenden maar tevens een uitmuntend Zweeloos bier en heerlijke koolhydraatarme versnaperingen. Zo vol van smaak dat men een of twee koolhydraatjes niet mist en bovendien compenseert men dat gemakkelijk met het bier. Voor de volledigheid was er trouwens ook nog gewoon worst en kaas. Wij hebben ons er kostelijk vermaakt. Ruim twee uur eten en drinken met vrienden en bekenden uit Ter Apel en omstreken op een vochtig Zweeloos veld onder aansporing van een jagersensemble. Ter opluistering toog de aanjager van het hele gebeuren, Joop, spreekstalmeester van boermarke Zweeloo, op een strobaal en voorzag ons van de nodige argumentatie.

Het toeval wil dat er op 19 februari j.l. op de Veluwe een jakhals is gesignaleerd. Een en ander is nog onduidelijk maar als het werkelijk om een jakhals gaat dan is dat wel een monument waardig. Maar of je op de Biblebelt in de vastentijd midden in het bos een tent met bier en hapjes kan organiseren is zeer de vraag.