Cultuurbarbaar

Ik heb er een gezien. Echt waar. Ik was er vlakbij, had haar zo kunnen aanraken. Ik was zelfs in haar huis, in haar badkamer zelfs! Verder ging het niet, ik kwam daar niet voor de lol. Al kreeg ik wel een kopje koffie van haar moeder. Terugdenkend zijn er genoeg hints geweest waarop ik had kunnen doorvragen maar het gebeurde niet. Het speelde zich namelijk allemaal in mijn volstrekte argeloosheid af.

Het is een gewone hoekwoning in een gewone straat. De eerste aanblik beloofde niet veel goeds maar dat viel honderd procent mee. Laat mij uw voordeur zien en ik vertel u wie u bent. Maar deze uitzondering bevestigt die regel maar weer eens. Eenmaal binnen is het een nette bewoning. Ik zie twee gitaren en schilderijen die op de grond tegen een zwarte kast staan. Op een van de schilderijen staat Herman Brood. Ik weet niet wie de schilder is want ik heb het niet gevraagd. Op de tafel ligt een digitale camera. Ik brand natuurlijk van nieuwsgierigheid maar ik krijg niet veel los. Wel wordt duidelijk dat de dochter des huizes een vlog bijhoudt. En dat ze singer-songwriter is. Gevat als ik ben merk ik op dat zichzelf begeleidt op gitaar. “En op piano….”, merkt ze droogjes op. De zwarte kast is een piano. Dat had ik in de gauwigheid niet eens gezien.

Trouwe lezers weten dat ik niet zo ben van de bekende Nederlanders. Dat ligt aan mij. Ik kijk namelijk niet zo heel veel televisie en op de radio heb ik een zender staan zonder dj. Of presentator. Of hoe die gasten ook mogen heten. Vorig jaar schreef ik al eens over Vlieland. Daar strompelde je zowat over de BN-ers maar ik had niets in de gaten. Zo liepen wij eens over de straat, er is daar maar één straat, en iedereen keek mij met grote ogen aan en liet zijn of haar onderkaak zakken. Ik dacht vergenoegd dat de lezersschare van Denap een ontzagwekkende omvang had bereikt tot ik in de gaten kreeg dat er 10 meter achter ons een hele bekende Nederlander liep. Echtgenote heeft me ongetwijfeld medegedeeld wie het was. Maar dat ben ik vergeten zoals er wel meer belangrijke wetenswaardigheden zijn die mijn andere oor net zo hard uitvliegen als ze door het ene zijn binnengevlogen. Jawel, de vorige zin moest ik zelf ook twee keer lezen. 

Echtgenote is beter met BN-ers. Ze is er zelfs eens tegenaan gelopen. Een nu zeer bekende politicus liep namelijk eens op een veel te drukke kerstmarkt in Leer Dtsl. en bleef plotseling stilstaan. Boem. Hij keek achterom en keek mij verontwaardigd aan. En ik deed niks! Echtgenote deed het! Nu schiet me overigens te binnen dat ik wel eens een BN-er heb gezien. Die woonde toen ergens in Drenthe. In de gang hing een levensgrote poster van hemzelf. Hij moet erg blij met zichzelf zijn geweest vermoed ik. Vraag mij niet naar zijn naam want die weet ik niet. Maar hij had lang geleden met zijn band dat liedje geschreven en gezongen van die oude Heinekenreclame. July, July, July, Julaaai ging het liedje. (Is het Freudiaans dat ik me uitgerekend nu iemand van een bierreclame herinner? Net nu ik probeer te minderen?) En tevens moet ik erbij zeggen dat wij ook in Ter Apel bekende NL-ers hebben, twee zangers en een wereldberoemde componist. En vlakbij in de Mussel hebben we die bekende boer van Boer zoekt vrouw.

Mijn confrontatie met de prachtige jongedame die bekend is zonder dat ik dat wist heeft ook een artistieke moeder. Moeder houdt namelijk een blog bij en daarin schrijft ze onder andere over het verloop van de carrière van haar dochter. Dat vond Denap natuurlijk reuze interessant. Zodra ik thuis kwam heb ik dan ook meteen gegoogled. U merkt dat ik niet scheutig ben met namen noemen. Dat komt omdat ik de gewoonte heb om mijn onderwerpen anoniem te houden. Als ik het heb over Grietje in Oude Pekela wees er dan zeker van dat ze niet Grietje heet en niet in Oude Pekela woont. Ooit, heel lang geleden gebruikte ik eens in een verhaal een echte naam. Dat was van een naar verluid onvindbare verloren liefde. De volgende dag bleek ze in hetzelfde dorp te wonen als het onderwerp van mijn verhaal. Onmiddellijk heb ik toen de naam veranderd en het verhaal op punten herschreven.

Dus ik kan u niet vertellen wie deze bekende singer-songwriter is en waar ze woont. Laat ik volstaan met de mededeling dat ze hard werkt aan haar carrière en hoopt op de grote doorbraak. Aan haar optreden in DBSSW zal het niet liggen. Bij het afscheid deelde ik mede dat onze firma om de vier jaar komt om de mechanische ventilatie na te zien en dat ik bij die eventuele volgende gelegenheid om haar handtekening zal vragen omdat de grote doorbraak dan inmiddels ongetwijfeld heeft plaatsgevonden. Ze lachte me vriendelijk toe. En ik had nog steeds niets in de gaten. Cultuurbarbaar.