Ik heb met Klaas Hendrikse een haat/liefde verhouding. Zonder dat Klaas het weet overigens. Ik vond zijn vorige boek “Geloven in een God die niet bestaat” nog wat vaag. Klaas worstelde toen nog erg met het woord atheïst en het leek wel of hij zich er wat voor schaamde. En bij vlagen kwam er een vleugje predikant tevoorschijn die zijn kudde maar het liefst weer de kerk in praatte door het woord kerk te vervangen door eetcafé.
In zijn jongste boek is Klaas volledig uit de kast. Wat gebleven is, is het irritante gebruik van jij en jouw als hij het over de lezer heeft. Het blijft toch een dominee. Wat ik dan wel weer grappig vind is dat het Nederlands Dagblad als commentaar inhoudelijk niet thuis geeft maar slechts valt over deze ‘onbeleefdheid’. Dat bewijst het gelijk van Hendrikse maar dat zullen ze in reformatorische kringen wel nooit begrijpen……
Hendrikse neemt ons mee op reis vanaf Adam naar Jezus, en verder. Op heldere wijze schets hij het proces van mythologie naar waargebeurd verhaal en hoe de bijbelschrijvers en ontwikkelaars van het christendom zich keer op keer verslikten in de metaforen uit de mythologie en krampachtig probeerden er een ‘geloofwaardig’ verhaal van te maken. En wij, stomme sukkels, geloven het dan vervolgens ook nog. En dat terwijl het christendom slechts een wereldgodsdienst kon worden omdat een Romeinse keizer ooit de inmiddels vergoddelijkte jood Jezus koos als persoonlijke god i.p.v. Osiris of, mijn persoonlijke voorkeur, Bacchus. Whow! , het Bacchusdom, stel je voor….
Laatst sprak ik iemand die zich niet kon voorstellen dat er veel atheïsten zijn. Een andere wist me te vertellen dat echte atheïsten gevaarlijk zijn en gewelddadig! Ze zouden je zomaar kunnen aanvliegen als ze er achter kwamen dat je geloofd! Weer een ander geloofde weliswaar niet in god maar vond zich zelf toch zeker geen atheïst….. Om moe van te worden. Woordenboeken en Wikipedia-pagina’s staan vol met definities en verklaringen van het woord atheïst, maar nee, stug blijven volharden in je voorgezegde vooroordeel. Deze mensen zouden bij uitstek de boekjes van Hendrikse eens moeten lezen maar dat zullen ze nooit doen. Er is ze 2000 jaar geleerd te volgen, niet zelf na te denken, geen andere boeken te lezen als de bijbel en vooral niks te vragen maar trouw en lijdzaam accepteren wat de herder je toe lispelt vanaf de kansel of het altaar. Zonde, maar wat doe je er aan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten