Helaas, het mag niet zo zijn. De Nederlandse democratie moet
in staat worden geacht het land zelfstandig zonder koning te regeren. En daar
gaat het mis. De Nederlandse democratie is tot een hele hoop bizarre
bureaucratische nonsens in staat maar regeren is er niet bij. Persoonlijke- en
electorale belangen maken dat we nu inmiddels aan ons zesde kabinet bezig zijn
in de laatste tien jaar. Hoezo continuïteit van bestuur. Om de haverklap is het
zogenaamd onze morele plicht om te gaan stemmen op een stel bestuurders die zelf
niet genoeg moreel bezitten om te doen waarvoor ze zijn aangenomen namelijk vier
jaar met elkaar het land besturen.
Het hele land is doodleuk een heel etmaal lang in de ban van
een losgeslagen horde oppositieparlementariërs die het kabinet een hak willen
zetten door een staatssecretaris murw te zeuren. Alsof ze niks beters te doen
hebben. En het is ze nog niet eens gelukt ook, stelletje sukkels.
Ik zou liever zien dat Willem Alexander in het harnas
gehesen te paard het Binnenhof zou bestormen, bijgestaan door een peloton
grenadiers, om de bezem er eens flink door te halen. Fred Teeven zou na een
schijndebatje van anderhalf uur quasi-deemoedig de Kamer hebben verlaten en in
het voorbijgaan minzaam een enkel woord hebben gericht tot de vaderlandse pers.
Rutger Castricum zou doen waar hij goed in is op de postkamer van een
kinderboerderij. Het koningslied zou nooit zijn geschreven. Maar helaas vind
hij het wel best als Koning Lintjeknip. Geen zwaar werk en het betaald heel verdienstelijk.
Dan heb ik liever een president. Scheelt ook weer een paar stuivers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten