Zienswijze betreffende de fusie tussen Vlagtwedde en Bellingwedde.
Albert
Winkel. Ter Apel, 23 juni 2014.
Geachte
colleges,
Bij deze wil
ik graag mijn zienswijze indienen over de geplande fusie tussen onze beide
gemeenten. Ik moet er eerlijk bijzeggen dat ik pas op het idee kwam dit te doen
door het artikel van Marcel Looden in het DvhN van zaterdag 21 juni. Met name
de opmerking dat er nog slechts vier zienswijzen zijn ingediend en dat die dan
ook nog allemaal positief zijn zette me aan het denken. Dat kan toch niet waar
zijn, dacht ik, en dus is het tijd voor een tegengeluid.
Ik heb
getracht de stukken zo goed mogelijk door te nemen zoals ze te vinden zijn op
de website van de gemeente Vlagtwedde. Het beeld wat bij mij ontstaat is dat deze
fusie een aanloop is naar een verdergaande gemeentelijke herindeling op langere
termijn. (4. het college van
b&w op te dragen, gedurende de ARHI-procedure, open te staan voor
initiatieven van derde gemeenten en alsdan besprekingen aan te gaan over
aansluiting van deze gemeenten bij de Bellingwedde-Vlagtwedde procedure;) (Naast het historisch perspectief wordt in
het ontwerp aandacht besteed aan de visie op de nieuwe gemeente Westerwolde
alsmede de positionering van deze gemeente in de toekomstige samenwerking op
grotere schaal.)
In het
Herindelingsontwerp Westerwolde staat dat u naast nostalgische sentimenten over
Westerwolde tevens oog heeft voor wereldse zaken zoals schaalvergroting en
kostenbeheersing. Of, zoals u zelf schrijft: “Hiermee voorop loopt
in het nemen van de verantwoordelijkheid voor het nieuwe beleidsdomein dat
vanaf januari 2015 tot de taken van alle gemeenten behoort.” U kiest voor Westerwolde vanwege de bereikbaarheid
voor de burger en zoekt voor het zware werk niet-vrijblijvende samenwerking met
omliggende gemeenten. De vraag dringt zich op hoe vaak de burger fysiek op een
gemeentehuis moet zijn en of de afstand Vriescheloo-Vlagtwedde dan wel kort
genoeg is en de afstand Ter Apel-Stadskanaal (bijvoorbeeld) niet. Los daarvan
is er een gevoelsmatige afstand en dat is in mijn ogen een nostalgisch
sentiment, een kwestie van wennen. Vroeger kocht je een horloge bij de
plaatselijke juwelier en tegenwoordig bestel je die via Ebay in China. Met een
professioneel ingericht digitaal loket en een extra cursus telefonische
klantvriendelijkheid voor uw medewerkers moet deze emotionele afstand makkelijk
te overbruggen zijn.
Een ander
argument wat u noemt is dat uit GrenzeloosGrunnen blijkt dat een bredere fusie
niet gewenst zou zijn. Tja, dat is maar aan wie je het vraagt. Bovendien bent u
toch al tot samenwerking veroordeeld gezien de ‘niet-vrijblijvende’
samenwerking. In GrenzeloosGrunnen heeft u ook kunnen lezen dat het met de
toekomstvisie van de gemeentelijke bestuurders in onze provincie armoedig
gesteld is. (Daarnaast constateert de commissie dat de huidige
samenwerking in Groningen niet is gestoeld op een samenhangende strategische
visie; er is geen gedeelde ‘stip aan de horizon’) (De commissie heeft daarbij ook opgemerkt
dat gemeenten elkaar doorgaans niet veel gunnen en elkaar onderling
beconcurreren, zelfs als dat in het nadeel is van het geheel.) In mijn ogen is dit dus een “wij van wc-eend
adviseren wc-eend” argument.
Waarom dan
toch deze fusie tussen Vlagtwedde en Bellingwedde? Is het misschien zo dat u
hiermee een sterkere onderhandelingspositie creëert voor als de besprekingen
over de gemeentelijke herindeling zoals bedoeld in GrenzeloosGrunnen pas echt losbarsten?
Wat worden wij er beter van als wij gezamenlijk als fusiegemeente Westerwolde
de onderhandelingen met toekomstige fusiepartners ingaan? Het antwoord daarop
heb ik (nog) niet gevonden. Voor de burgers is van belang hoe u handen en
voeten gaat geven aan de problematiek zoals die in 2015 op ons af komt. In
GrenzeloosGrunnen kunnen we lezen dat u dat niet zelfstandig gaat lukken. En in
uw eigen herindelingsontwerp geeft u al toe dat als fusiegemeente Westerwolde
ook niet zonder samenwerking met anderen gaat lukken.
In de
volksmond hoor ik alleen nostalgische sentimenten over Heerlijkheid Westerwolde
en onze ‘eigenheid’, wat dat dan ook moge zijn. Het bange vermoeden is dan ook
dat de voorstanders, de positieve zienswijzen, zijn gebaseerd op deze nostalgische
sentimenten en totaal voorbij gaan aan de realiteit. Het samengaan van
Vlagtwedde en Bellingwedde is in mijn opinie dan ook een verspilling van tijd
en middelen. Groter respect verdient u door over uw eigen schaduw heen te
stappen en direct over te gaan tot een bredere fusie zoals bedoeld in
GrenzenloosGrunnen.
Met
vriendelijke groet,
Albert
Winkel
***adres***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten