Het was zondagmorgen een stuk kouder.

De thermometer wees 14 graden aan. Onder het afdak achter ons huis weliswaar. Maar toch. Geen wind en volop zon. Ideaal optochtweer. Al in de vroege ochtend gonsde het van de activiteit. Vanuit de kant van het centrum klonk onafgebroken muziek. Telkens kwam er meer geluid bij. Van praalwagens die over de invalswegen het dorp binnenreden. Het beloofde een mooie dag te worden. De vijftigste optocht, meer praalwagens dan ooit, meer deelnemers dan ooit, meer publiek dan ooit. 

We stonden in de bocht op de hoek Hoofdstraat/Stationsstraat. De jas kon wel uit, zo warm. Een prachtige stoet. Gezellige sfeer. Plotseling viel er een gat. Terwijl we de stoet in de Stationsstraat zagen verdwijnen stond er tientallen meters van ons af op de Hoofdstraat een wagen stil. Duitse trekker er voor. De chauffeur was uitgestapt. Dat was alvast geen goed teken. Op enig moment klom de man weer op de bok en reed de wagen aan de kant om ruimte te maken voor een ambulance. In de verte, vanuit de richting waar wij de traumaheli zagen dalen, schoof een donkere wolk voor de zon. De rest is geschiedenis. Carnaval 2015 is voorbij. 

Onze slaapkamer ligt op het oosten. Een koude tocht trok door het klapraampje. Rijp op het gras en het autodak. Het was vanmorgen een stuk kouder.