zaterdag 20 oktober 2012

RegioTram

Vroeger reed er langs dreven en velden in onze prachtige streek een tram. Stoomtramwegmaatschappij Oostelijk Groningen. Afgekort OG, in de volksmond verbasterd tot Ol Graitje. Oude Griet, voor degenen die mijn dialect niet machtig zijn. Ol Graitje is aangelegd in een tijd waarin er nog nauwelijks verharde wegen en auto’s waren. Al in 1886 werd er over de wenselijkheid van een vorm van openbaar vervoer gesproken maar pas in 1906 kwamen bestuurders voor het eerst bijeen om het er eens serieus over te hebben . In 1912 was de oprichting een feit en in 1915 reed de eerste tram. Zes jaar had men voor de besluitvorming nodig, in een tijd waarin brieven nog op papier werden geschreven en middels een postkoets werden bezorgd.

Over een tram in de stad Groningen wordt al vanaf 1997 gepraat maar pas in 2007 start het projectbureau RegioTram met het uitwerken van het plan. Nu, terwijl de aanbestedingen al zijn begonnen is het project alsnog afgeschoten. Er zijn vele verharde wegen in de stad en vele auto’s en bussen. Maar al die auto’s en bussen nemen zoveel plaats in dat er niet genoeg ruimte meer overblijft om ermee te rijden.

In 1906 begreep iedereen dat de tram moest worden aangelegd, er was immers helemaal niets, en bestuurders woonden letterlijk en figuurlijk te ver van elkaar om ruzie met elkaar te krijgen. Er bestonden wel verslaggevers maar die klopten toen nog netjes aan alvorens ze iets opschreven.

In 2012 begrijpt niemand elkaar nog en bestuurders zitten zo dicht op elkaars lip dat het wel tot een handgemeen moet komen. De alom aanwezige media produceren gretig tekst, beeld en geluid waarvan de relevantie bij tijd en wijle ver te zoeken is.

Er is nog een groot verschil tussen Ol Graitje en RegioTram. En dat is de invloed van EEP. EEP zit diep geworteld in het openbaar bestuur. Naar mijn persoonlijke inschatting heeft 95% van alle bestuurders en politici, van gemeentelijk tot landelijk, er last van. Die resterende 5% laat ik over als vluchtweg voor mensen die zich niet aangesproken voelen. EEP is de reden dat ik niet meer ga stemmen. Het is een aandoening die er voor zorgt dat iemand überhaubt bestuurder of politicus wil worden, die besluitvorming op zijn minst stagneert en in veel gevallen zelfs blokkeert en die tevens de grootste nieuwsbron is van, hoe zeg ik dat nou voorzichtig, minder serieus te nemen media. Zonder EEP had de tram in Groningen al kunnen rijden of was men er in 2007 niet eens aan begonnen, in ieder geval zou er een besluit zijn genomen waar iedereen zich aan gehouden zou hebben.

Oh ja, waar de letters EEP voor staan? Ego, eigenbelang en partijgeneuzel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten