Het schrijven van verhaaltjes die zijn gebaseerd op een waar
gebeurde anekdote doe ik al heel lang. Op mijn harde schijf vond ik enkele
stukjes die ik in 1996 schreef voor een reclameblaadje wat werd uitgegeven door
de bakkerij De Mikke waar ik toen marktkoopman was.
Vandaag deel 2: Het IJsje…..
Het ijsje.
Bij een van
de kramen van de Mikke komt zeer regelmatig een aardige mevrouw. Met Stefan.
Stefan is haar zoontje. Nauwelijks drie turfven hoog stapt hij opgewekt achter
moeders aan. Stefan is al groot! Stefan kan al praten! "Da bakke!",
roept Stefan. "Ha boef!", zegt de bakker. Stefan loopt altijd meteen
achterom. Dat is veel spannender dan bij mamma voor de kraam. Hij kan dan fijn
de bakker op z'n vingers kijken. En hij kan de ijsjes van dichtbij zien. Als
hij zijn handje uitsteekt kan hij er zelfs bijkomen!
"Stefan
ijsje!". Hij bedoelt een klein hoorntje gevuld met créme en met een
dekseltje van chocola. Het lijkt precies een ijsje. De jongens van de Mikke
geven ze aan de kleintjes die met hun moeder naar de markt komen. De kinderen
weten het precies. Een plakje worst bij de slager, een mandarijntje bij de
groenteboer, overal krijgen ze wel wat. Met mamma naar de markt is best leuk!
"Kindertjes die vragen worden overgeslagen!", probeert moeder nog.
Onbegonnen werk. Stefan wil gewoon het ijsje waar hij recht op heeft.
"Stéfan ijijijsje !!" De mamma van Stefan neemt de zaak hoog op. Haar
zoon is toch zeker geen schooier. Moeders moeten soms streng zijn. Kennelijk is
vandaag Stefans moeder aan de beurt om streng te zijn. "En je krijgt géén
ijsje !" zegt ze zeer beslist. De bakker en mamma gaan over tot de orde
van de dag. Op Stefan wordt niet meer gelet. Brood en wat lekkers bij de
koffie. Moeders bestelt royaal. De bakker pakt gedienstig in. Tasje erom
mevrouw? Dan zijn ze klaar. "Ga je mee Stefan?" Stefan gaat zomaar
mee. Geen woord meer over het ijsje. Blijkbaar heeft moeder toch indruk
gemaakt. Zie je wel! Af en toe moet je streng zijn. "Ga je geen dag zeggen
tegen de bakker?" Nee. Soms moet ook Stefan streng zijn. Als ze een paar
meter weg zijn draait Stefan zich om. Toch nog even dag zwaaien. Uit zijn
knuistje steekt nog net zichtbaar een ijsje omhoog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten